In 2005 is het Nationaal Baggermuseum in bezit gekomen van een model van de Maeslantkering. Nijs Baan heeft het werkende model vervaardigd en geschonken aan het museum.
De Maeslantkering, een stormvloedkering in de Nieuwe Waterweg bij Hoek van Holland, is gebouwd tussen 1991 en 1997 en onderdeel van de Europoortkering, het laatste gedeelte van de Deltawerken.
De Maeslantkering sluit de Nieuwe Waterweg af bij de verwachting van extreem hoog water. De kering bestaat uit twee gebogen deuren van elk 210 meter lang en 22 meter hoog. Deze deuren zijn eigenlijk twee drijvende pontons die leeg naar hun plaats worden gezwenkt en vervolgens worden volgepompt, zodat ze afzinken. Binnen 2 uur zakken ze daardoor naar de bodem. In 2007 is de Maeslantkering voor het eerst gesloten van wege de verwachte slechte weersomstandigheden.
Als de deuren weer open moeten, worden de pontons leeggepompt en zwenken de deuren weer terug in hun cirkelvormige dok. De lengte van de armen van de Maeslantkering bedraagt 330 meter, vergelijkbaar met de hoogte van de Eiffeltoren. De twee bolscharnieren hebben een doorsnede van 10 meter.